Pierwsza powstała poza granicami Polski i opracowana z takim rozmachem monografia na temat tragicznej historii Generalnego Gubernatorstwa.

Tragiczna historia Generalnego Gubernatorstwa - nazistowskiej kolonii stworzonej w historycznym centrum Polski - wyróżnia się nawet na tle okrucieństw niemieckich rządów w okupowanej Europie. Oddzielone od Rzeszy, ale rządzone przez Niemców, za pośrednictwem brutalnego i skorumpowanego reżimu kierowanego przez Hansa Franka Generalne Gubernatorstwo stało się głównym "laboratorium rasowym" Trzeciej Rzeszy i największym ośrodkiem Holokaustu.

Było to prawdziwe mroczne serce hitlerowskiego imperium. To tu przeprowadzono akcję "Reinhard", największą operację ludobójczą w dziejach ludzkości, w czasie której w ciągu 18 miesięcy zamordowano 1,7 miliona Żydów, a wobec polskiej ludności realizowano systematyczną kampanię terroru, eksploatacji i czystek etnicznych

Generalne Gubernatorstwo przedstawia pełną historię nazistowskiego reżimu okupacyjnego w Polsce oraz tragicznych doświadczeń Polaków, Żydów i przedstawicieli innych narodów, którzy znaleźli się pod jego władzą. Korzystając z bogatych źródeł, począwszy od dzienników i relacji świadków, po wcześniej niedoceniane, niezwykle oryginalne materiały, jak na przykład przewodniki turystyczne czy utwory poetyckie, Martin Winstone umożliwia czytelnikowi wyjątkowy wgląd w działalność Generalnego Gubernatorstwa.

IV rozbiór Polski - sformułowanie używane przez historiografię polską oraz przez publicystykę polską i rosyjską dla podziału terytorium państwa polskiego po jego upadku w 1939 roku w wyniku współdziałania dyplomatycznego i militarnego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i III Rzeszy przed i po wybuchu II wojny światowej.Terminu "IV rozbiór Polski" używali jeszcze przed wybuchem II wojny światowej dyplomaci radzieccy i niemieccy: "Nie widzę dla nas innego wyjścia, jak czwarty rozbiór Polski." - Władimir Potiomkin - zastępca ludowego komisarza spraw zagranicznych ZSRR, 4 października 1938 "Polacy czują się pewni siebie, bo liczą na poparcie Francji i Anglii i na pomoc materiałową Rosji, ale mylą się. Tak jak Hitler nie uważał za możliwe załatwić sprawy Austrii i Czechosłowacji bez zgody Włoch, tak nie myśli on dziś o tym, by załatwić spór polsko-niemiecki bez Rosji. Były już trzy rozbiory Polski; zobaczycie czwarty!" - Karl-Heinrich Bodenschatz - generał Luftwaffe i bliski współpracownik Hermanna Göringa, 6 maja 193923 maja 1939 Adolf Hitler na zebraniu wysokich rangą wojskowych powiedział, że zadaniem Niemiec będzie wyizolowanie Polski. 22 sierpnia 1939 roku przed najwyższym dowództwem Wehrmachtu wyraźnie wytyczył cel-zniszczenie Polski: mowa jest nie o zdobyciu określonego terytorium czy nowej granicy, ale o zniszczeniu wroga. Józef Stalin chciał odzyskać utracone w trakcie rewolucji październikowej i wojny domowej terytoria byłego Imperium Rosyjskiego.Bezpośrednio przed wybuchem II wojny światowej 23 sierpnia 1939 został podpisany paktu Ribbentrop-Mołotow, który był podstawą współdziałania III Rzeszy i ZSRR po wybuchu wojny.1 września 1939 roku rozpoczęła się agresja III Rzeszy na Polskę, a 17 września - agresja ZSRR na Polskę. Agresorzy część okupowanego przez siebie terytorium II Rzeczypospolitej przekazali, wbrew prawu międzynarodowemu, innym państwom: Niemcy przekazały 21 listopada 1939 część terytorium Polski okupowanego przez Wehrmacht (Spisz i Orawa) Słowacji, zaś ZSRR część terytorium Polski okupowanego przez Armię Czerwoną (Wilno z okręgiem) przekazał 10 października 1939 Litwie. Akty prawne rozporządzające terytorium II Rzeczypospolitej jako sprzeczne z ratyfikowaną przez Niemcy i Rosję Konwencją haską IV (1907) były nieważne w świetle prawa międzynarodowego i nie były uznawane zarówno przez Rząd RP na uchodźstwie jak i państwa sojusznicze wobec Polski, a także państwa trzecie (neutralne) przez cały czas trwania II wojny światowej.Wobec wydarzeń po 17 września 1939 - podział państwa polskiego przez Rzeszę Niemiecką i ZSRR - sprzymierzone z Polską Wielka Brytania i Francja (które na napaść hitlerowską zareagowały 3 września formalnym wypowiedzeniem wojny Niemcom bez podjęcia działań wojennych, tzw. "dziwna wojna") ograniczyły się do słownego potępienia działań ZSRR odmawiając uznania jakoby państwo polskie i jego rząd faktycznie przestały istnieć, jak uzasadniał napaść Mołotow.